کتاب از اون روزا که عکسا اثر منصور ضابطیان از نشر مون

کتابی که پیش رو دارید نه یک کتاب محققانه که بیشتر یک جستوجوی شخصی بازیگوشانه در میان صد‌ها ترانه است. نویسنده از دل ترانه‌های ارزشمند و خاطر‌ه‌انگیز و از دل ترانه‌های مختلف (عمدتا البته در مواردی هم ترانه‌های تا حدی سبک) تصویر‌هایی را بیرون کشید‌ه است که صرف نظر از جایگاهشان در آغاز یا میانۀ آن ترانه، به عنوان یک عکس هویتی مستقل دارند من در این کتاب درست مثل عکاسی عمل کرد‌ه‌ است که دوربین به دست در باغی پر از گل پرسه می‌زند و در کار شکار زیباترین عکس‌هاست. آنچه از این عکاسی باقی می‌ماند شاید تصویری کلی از باغ ارائه ندهد اما حاصلش عکس‌هایی است که خود به تن‌هایی زیبا و رنگارنگاند. در این کتاب سعی کرد‌ه است تنوعی از ترانه‌ها و تصنیف‌های دوران مختلف را در نظر داشته باشم، اما طبیعی است که بیشترین سهم از این عکس‌های موزیکال از دورانی باشد که ترانۀ نوین ایرانی شکل گرفته و طبیعی‌تر اینکه ترانه سرایان آن دوره سهم بیشتری از کتاب داشته باشند. نام کتاب را از دل یکی از زیباترین ترانه‌های اردلان سرفراز استاد مسلم ترانه بیرون کشیده شده است. عکس‌های استفاده شده جنبۀ تزیینی داشته و هدف از استفادۀ آن‌ها صرافا کمک به حال و هوای موردنظر کتاب است. عکس‌های کتاب در پیوند کلام و تصویر است و عمدتا چهرۀ شهروندان دهۀ چهل و پنجاه را به نمایش گذاشته است. در حین تورق و مطالعۀ این کتاب، خود را از قید خاطره‌های موسیقایی‌تان ر‌ها کنید و تصور کنید که دارید آلبوم عکسی را برای نخستین بار ورق می‌زنید که هر صفحۀ آن در جایی و در حالی ثبت شده است