کتاب قبل از اینکه حافظه ات را از دست بدهی اثر توشیکازو کاواگوچی از نشر باران خرد

این کتاب داستانی با رگه‌های فانتزی است. کتاب دربارهٔ کافه‌ای است که در آن میزی وجود دارد که در موقعیتی آدم‌ها را برای مدت زمان بسیار کوتاهی به زمان گذشته برمی‌گرداند تا کسی را ببینند که شاید مرده باشد و آن‌ها هیچگاه فرصت پیدا نکرده باشند آخرین حرف‌های خود را به او بگویند. در این سفر نمی‌توان هیچ تغییری در آنچه رخ داده به وجود آورد و فقط تا سردشدن یک فنجان قهوه فرصت هست و اگر این قانون به هم بخورد عواقبش ناگوار خواهد بود؛ اما این فقط آغاز ماجراست و این سفر در زمان قرار است ابعادی دیگر هم پیدا کند.

بخشی از کتاب پیش از آنکه حافظه ات را از دست بدهی:
زنگ به صدا درآمد. یایویی ناگهان مضطرب شد. بالاخره می‌توانم آن‌ها را ملاقات کنم. فکر دیدن پدر و مادر زنده‌اش نفسش را تند کرد.  بالاخره می‌توانم آن‌ها را ملاقات کنم؟ آیا به پدر و مادری فکر می‌کرد که سال‌ها از آن‌ها متنفر بود؟  «سلام خوش اومدین. ای وای! اوه، اوه، چه غافلگیری‌ای! چقدر عالی!»  یوکاری با صدای بلند هیجان‌زده‌اش از میوکی ستو که نوزادی را در آغوش داشت و همسرش، کیچی، استقبال کرد و میوکی را به‌گرمی در آغوش گرفت.  یوکاری بی‌وقفه با خوشحالی حرف می‌زد: «همین امروز از بیمارستان اومدی، درسته؟ باید به من می‌گفتی. می‌تونستم بیام دنبالتون… ها؟ خیلی سختتون بود که امروز بیاین؟ اوه، خیلی خوشحالم که این کار رو کردین! نمی‌تونستم از این خوشحال‌تر باشم. دیگه مهم نیست اگه فردا دنیا به آخر برسه. من خیلی خوشحالم.»  کیچی با لبخندی به پهنای صورت گفت: «اوه، یوکاری، تو مثل همیشه تو اوجی.» میوکی هم در کنار او با خوشحالی می‌درخشید. آن‌ها دقیقاً همان‌گونه بودند که در عکس دیده می‌شدند. نوزادی که در آغوش میوکی بود در قنداق آبی کم‌رنگی پیچیده شده بود. به نظر می‌رسید میوکی متوجه یایویی شد که بی‌پروا به